Om Phu Quoc te ontdekken hebben we twee brommertjes gehuurd en zijn gaan rijden. De nacht voorafgaand aan ons tripje heeft het hard geregend, en dat is fijn, want dat verminderd de hoeveelheid op stof op de onverharde wegen.
Het heeft ook tot gevolg dat Lisette op zeer lage snelheid de controle over haar brommer verliest en in de modder tuimelt.
Zonder schade voor Lisette of brommer overigens.
Om onze ‘hereniging’ te vieren zitten Lisette en ik op Phu Quoc, een heerlijk tropisch eiland.
Ons resort is vrij beschaafd, lage dichtheid (25 units op 20 hectare), geen aircon in de huisjes, geen minibar, zo veel mogelijk lokale bouwmaterialen toegepast.
Wel heb ik de indruk dat ze de visser op de eerste foto inhuren om elke dag met zonsondergang langs te varen voor de photo-opportunity😉
Er zijn nog niet veel foto’s op deze site waar ik op sta.
Daarom hieronder een foto van mij op het strand van Phu Quoc, waar ik nu samen met L geniet van elkaar, de zon, lekker eten en drinken.
Vandaag was ik op een bouwplaats waar een ijdele bouwvakker, met engelengeduld, zijn grijze haren één voor één uit zijn hoofd aan het trekken was met een pincet.
De zichtbare uitingen van kerstmis nemen toe in Saigon.
Dat is een vreemde constatering in een enerzijds atheïstisch, anderzijds boeddhistisch land.
Op mijn brommertochtje van afgelopen zaterdag volgde ik een route waar groots aan de weg word geklust. Elke bestaande brug wordt vervangen door een nieuwe: groter, hoger en breder. En met een hekje dat wel wat lijkt op een hek dat ik uitgewerkt bij mijn vorige werkgever voor een project in Heemstede.
Doel van dat hek is om een gedeeltelijk open en een gedeeltelijk gesloten hek te maken en de hoogte van de overgang tussen open en dicht te laten varieren. Met hulp van Frank Schutselaars hebben we een 1-op-1 model laten maken.
Hieronder zie je de Vietnamese variant (de uitvoering is niet geweldig):
Afgelopen zaterdag ben ik op mijn brommertje gestapt om naar de zee te rijden. Vanuit Saigon, 60 kilometer naar het zuiden en je staat aan de kust. Er is geen fraai strand, er zijn weinig dagjesmensen of toeristen. Er zijn wel veel vissers die schelpdieren verzamelen:
Bijna alle boten hier in Vietnam hebben twee ogen op de boeg geschilderd.
Ik ken de betekenis van de symboliek (nog) niet, ik zal eens op onderzoek gaan.
Vandaag was ik op een pontje, de Saigon river kruisend, toen ik deze ogen zag:
