De zichtbare uitingen van kerstmis nemen toe in Saigon.
Dat is een vreemde constatering in een enerzijds atheïstisch, anderzijds boeddhistisch land.
De zichtbare uitingen van kerstmis nemen toe in Saigon.
Dat is een vreemde constatering in een enerzijds atheïstisch, anderzijds boeddhistisch land.
Op mijn brommertochtje van afgelopen zaterdag volgde ik een route waar groots aan de weg word geklust. Elke bestaande brug wordt vervangen door een nieuwe: groter, hoger en breder. En met een hekje dat wel wat lijkt op een hek dat ik uitgewerkt bij mijn vorige werkgever voor een project in Heemstede.
Doel van dat hek is om een gedeeltelijk open en een gedeeltelijk gesloten hek te maken en de hoogte van de overgang tussen open en dicht te laten varieren. Met hulp van Frank Schutselaars hebben we een 1-op-1 model laten maken.
Hieronder zie je de Vietnamese variant (de uitvoering is niet geweldig):
Afgelopen zaterdag ben ik op mijn brommertje gestapt om naar de zee te rijden. Vanuit Saigon, 60 kilometer naar het zuiden en je staat aan de kust. Er is geen fraai strand, er zijn weinig dagjesmensen of toeristen. Er zijn wel veel vissers die schelpdieren verzamelen:
Bijna alle boten hier in Vietnam hebben twee ogen op de boeg geschilderd.
Ik ken de betekenis van de symboliek (nog) niet, ik zal eens op onderzoek gaan.
Vandaag was ik op een pontje, de Saigon river kruisend, toen ik deze ogen zag: