Afgelopen maandagnacht sliep ik maar krap drie uur, snipverkouden dat ik was. Dinsdagmorgen vroeg vloog ik naar Ha Noi voor een overleg met een constructeur. In Ha Noi heb ik twee dagen lopen niezen en elke 2 minuten mijn neus snuiten. Op de terugweg, bij de landing in Sai Gon, deden mijn oren en neusholten ontzettend pijn en het was voor mij geen verrassing dat ik de volgende dag ziek in bed bleef.

Het was wél een verrassing dat miss Hao (human resources) en miss Mai (huishoudster van kantoor) bij mij voor de deur stonden met een Vietnamees medicijnpakket en een hoeveelheid fruit.

Vietnamees medicijnpakket

Vietnameze fruitmand

Inmiddels staat er voor het eerst in dit huisje een pan op het vuur, al was het maar om voorbereid te zijn op het (Rotterdamse) dinsdagavond eetclubje.

pan op het vuur